یادم هست صبح بود

اول روز.

(صبح بیداری من آن روزها/ آغشته به مه رویا بود).

پرسیدم:

این «سرمنزل مقصود» که می‌گویند کجاست؟

گفت:

این نمی‌دانم٬

اما

مقصد این قافله شهر هفتم تنهایی‌ست.


۶ دیماه ۸۹

0